Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Η εκλογή προέδρου Κομισιόν: Ιστορική καμπή και ανάγκες του μέλλοντος

Άννα Ε. Ωρολογά, Οικονομολόγος

Με επίκεντρο τις Βρυξέλλες το παρασκήνιο διαβουλεύσεων για την επερχόμενη εκλογή Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την ταυτότητα των υποψηφίων, επικρατέστερων και μη, είναι έντονο.
Ο διάδοχος του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, του οποίου η θητεία λήγει τον Οκτώβριο, εικάζεται ότι θα είναι κατά πάσα πιθανότητα είτε από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), είτε από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές (ΕΣΚ), εφόσον αυτές είναι οι μεγαλύτερες πολιτικές «οικογένειες» στο Ευρωκοινοβούλιο. Η Γερμανία και η Γαλλία των οποίων η επιρροή στα ευρωπαϊκά ζητήματα είναι σημαντική και πολλές φορές καθοριστική, φαίνεται να έχουν επιλέξει τους υποψηφίους τους. Αρχικά, με τον σχηματισμό του κυβερνητικού

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Άνθρωποι και αριθμοί

Ρια Καλφακακου

Τελευταία οι κυβερνητικές εξαγγελίες, απο το success story εως το προβαλλόμενο με υπερηφάνεια πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας, προσπαθούν να πείσουν πως τα δύσκολα τελείωσαν και εχει αρχίσει η ανάκαμψη της χώρας. Στο χρέος θα γίνει καλύτερη ρύθμιση και κούρεμα,έπαψε το έλλειμμα που ήταν μια από τις αιτίες της κρίσης, οι επενδύσεις έρχονται,θέσεις εργασίας δημιουργουνται, η ανάπτυξη αρχίζει.

Οικονομικοί δείκτες και αριθμοί στηρίζουν τα παραπάνω

 Υπάρχουν βέβαια  αλλοι δείκτες και αριθμοί, που εμφανίζουν μια χώρα που φτωχοποιειται, και όπου η αναδιανομή του πλούτου γίνεται προς όφελος των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Η ανεργία εχει φτάσει στο 30%,ο κατώτερος μισθός κάτω απο το οριο της φτώχειας, τα νοσοκομεία καταρρέουν, ο ΕΟΠΠΥ λειτουργεί προβληματικά,τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πληρώνουν,με αποτέλεσμα ο μέσος όρος ζωής να μειώνεται, χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι είναι σε διαθεσιμότητα  -απόλυση, δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες έχουν φύγει απο την Ελλάδα ,μια και η ανεργία στους νέους αγγίζει το 60%. Το πολυπόθητο κούρεμα του χρέους θα συνοδευθεί απο κούρεμα καταθέσεων, όπως την προηγούμενη φορά το Βενιζελικο PSI, κατέστρεψε ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και πανεπιστήμια, καθως και τους ομολογιουχους, δηλαδή τη μεσαία ταξη που εμπιστεύτηκε το κράτος.

 Το πρωτογενές πλεόνασμα βασίζεται οχι στην παραγωγή και στην ανάπτυξη, αλλα στον ετεροχρονισμό των πληρωμών των φόρων,των συντάξεων κλπ.

 Δυο διαφορετικές αφηγήσεις για την πορεία της χώρας,και την τύχη των ανθρώπων, στηρίζονται σε αδιαμφισβητητους αριθμούς.

Είναι και οι δυο σωστές.

Η μια επιδιώκει την εύνοια των πιστωτών,την σωτηρία των τραπεζιτών,την συμμόρφωση με τις επιταγές της κ. Μερκελ.

 Η άλλη βλέπει την απόγνωση αυτών που πεινάνε,την αγωνιά των ανέργων,την φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, την χώρα να χάνει ενα αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό και να μετατρέπεται σε τριτοκοσμική,τις εργασιακές σχέσεις να μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε δουλοπαροικους, την αξιοπρέπεια της χώρας και του καθενός μας να κουρελιάζεται. Οι άνθρωποι ως αριθμοί, που απολύονται, δεν μπορούν να πληρώσουν φάρμακα ή θέρμανση,πεθαίνουν νωρίτερα,και ετσι βοηθάνε στο πλεόνασμα της χώρας και στην ευρωστία των ασφαλιστικών ταμείων.

Μια άλλη προσέγγιση. Mέτρον δε πάντων ο άνθρωπος.

απο το www.ecoleft.gr